ค้นหาข้อมูล คลิก!ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์
สิงคโปร์ (Singapore)
วรวิทย์ ไชยทอง
พรรคการเมืองเดียวครองอำนาจ
การเลือกตั้งของสิงคโปร์ตั้งแต่ในยุคหลังการประกาศเอกราชเป็นต้นมา จนกระทั่งปัจจุบัน ไม่มีพรรคการเมืองใดในสิงคโปร์ที่จะสามารถเข้ามามีเสียงข้างมากในสภาได้ การที่สมาชิกพรรคฝ่ายตรงข้ามกับพรรค PAP
จะสามารถเข้ามานั่งในสภาได้ก็นับว่าเป็นเรื่องยาก
และเกิดขึ้นน้อยมากเนื่องจากการใช้อำนาจทางการเมืองของรัฐบาลเพื่อกีดกัน
และความอ่อนแอในตัวพรรคและนักการเมืองฝ่ายค้านเอง รวมทั้งประชาชนชาวสิงคโปร์ที่นิยม พรรค PAP เป็นอย่างมาก เสียงส่วนใหญ่ในสภาอยู่ในมือของพรรค PAP ตั้งแต่ทศวรรษที่1960 เป็นต้นมา การเลือกตั้งเป็นพื้นฐานที่สำคัญมากในการเมืองระบอบประชาธิปไตย และพรรคPAP
ที่ดูว่าเป็นเผด็จการ ก็มามีความชอบธรรมทางอำนาจมาจากการเลือกตั้งของประชาชน
สิงคโปร์มีการเลือกตั้งตรงตามหลักเกณฑ์ประชาธิปไตย
แต่เป็นการเลือกตั้งที่ผลิตนักการเมืองเข้าไปจัดการทางอำนาจของคนจากพรรคการเมืองเพียงพรรคเดียวเป็นตัวแทนของประชาชน Chan Heng Chee เสนอว่า ไม่ควรเรียกระบบพรรคการเมืองและการเลือกตั้งว่าเป็นระบบพรรคเด่นเพียงพรรคเดียว แต่ควรเรียกว่าพรรคการเมืองครองความเป็นจ้าว (Hegemonic Party System)
มากกว่า เพราะว่าระบบแรกนั้น
ในการเลือกตั้งมีการแข่งขันอย่างยุติธรรมระหว่างบรรดาพรรคการเมืองที่เข้มแข็งมีประสิทธิภาพ
แต่ในระบบพรรคการเมืองครองความเป็นจ้าวนั้น
เป็นการแข่งขันที่มีแต่พรรคๆเดียวที่มีโอกาสชนะ
และมีความได้เปรียบพรรคการเมืองอื่นๆที่อ่อนแอกว่าอย่างมาก
- ลักษณะเด่นและความสำคัญของการเมืองสิงคโปร์
- ชาตินิยมกับการเมืองของผู้นำ
- ประชาธิปไตยวิถีเอเชีย
- พรรคการเมืองเดียวครองอำนาจ
- เสถียรภาพและความมั่นคงภายใต้ระบอบกึ่งประชาธิปไตย
- การสร้างชาติด้วยการสร้างความมั่นทางเศรษฐกิจ
- พัฒนาการทางประวัติศาสตร์กับการก่อรูปการเมืองสิงคโปร์
- เศรษฐกิจกับเสรีภาพในการเมืองสิงคโปร์
- การสร้างอำนาจของชนชั้นปกครองในสิงคโปร์
- กลุ่มก้อนทางประวัติศาสตร์ครองอำนาจในการเมืองสิงคโปร์
- ประชาสังคมกับการต่อต้านต่ออำนาจ
- ชนชั้นนำทางอำนาจ กษัตริย์ ทหาร ราชการ
ประวัติศาสตร์สิงคโปร์
การเมืองการปกครองสิงคโปร์
การค้าระหว่างไทยสิงคโปร์(2010)
สถานที่ท่องเที่ยว
การแต่งกายสิงคโปร์
