วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
คู่มือเฟรนด์ชิป
ห่วงใย
อาทร
เพื่อนลุย
เพื่อนรัก
อาวรณ์
อาลัย
จำพราก
จากใจ
ไม่ลืม
ห่วงใย
เมื่อเดินออกจากประตูโรงเรียนวันนี้
ยังไม่รู้ว่าความห่างที่มีกินเวลาซักเท่าไร
ที่บอกจะคิดถึง...
ไม่รู้เพื่อนพูดจริงหรือปลอบใจ
รู้แต่เราจะห่วงใย...
ถึงไม่ได้บอกใครไว้สักคน
อย่าเป็นห่วงเป็นใย
แค่การเริ่มต้นชีวิตใหม่จากวันนี้
อย่าห่วงไปเลยวันไกลที่มี
ขอให้เพื่อนดูแลตัวเองให้ดีก็แล้วกัน
หากสิ่งที่ทำไปตรงข้ามกัน
คำสัญญาเป็นร้อยพันก็ไร้ความหมาย
วันลาวันนี้...ถึงไม่มีคำสัญญามากมาย
เราก็รู้ทุกความหมาย....
ว่าเพื่อน...จะไม่ลืม
ไม่ใช่ความรัก...ที่มากมายนัก
ไม่ใช่แค่ความรู้สึกนี้
ความผูกพัน...ความทรงจำ
และสิ่งดีดี
รวมเรียกว่า
ความเป็นเพื่อนที่มี...
ที่ใช่เลย
เพื่อนคือคำแรกและคำสุดท้าย
และจะหยุดคำพูดมากมายไว้ที่ความห่วงหา
คอยให้ความทรงจำย้ำเตือนในวันเวลา
และคำนี้จะมีค่าหรือไม่...ก็ขึ้นอยู่กับเธอ
อย่ากลัวทางข้างหน้า
เพราะว่ามันอยู่ที่เราจะเลือกเดินทางไหน
อย่ากลัวแค่เพียงเห็นว่าเพื่อนไกล
เพราะจะยังไง...
เพื่อนกันก็ตัดกันไม่ได้...รับรอง
จะไม่ร่ำลาใครๆ
เพราะความรู้สึกของเราไม่ได้ไปไหน
...ยังอยู่ตรงนี้
จะไม่ใช้คำลาไปลดคุณค่าของวันดีดี
คิดซะว่าปิดเทอมนานหน่อยนะคราวนี้
รักษาตัวให้ดีก็ละกัน
ซอกเล็กๆของหัวใจ
จะเก็บเธอตลอดไปไม่เปลี่ยนที่
จะคิดถึงทุกเวลาที่ฉันมี
ยกมุมหัวใจนี้....ให้เธอ
รักออกแบบไม่ได้
แล้วคิดถึงล่ะ...ออกแบบได้ป่าว
ออกแบบให้เหมือนวันที่เคยมีเพื่อนเรา
เฟรนด์ชิปหน้านี้ทำให้ได้หรือเปล่า
....เธอลองดู
อยากอวยพรก่อนวันไกล
ขอให้มีความสุขไม่น้อยกว่านี้
ขอให้วันที่ห่างกันจงโชคดี
และขอให้คำอวยพรเหล่านี้...
เป็นของฉัน.....
จะฝากอะไรสักอย่าง
เผื่อที่วันอ้างว้างเธอจะได้แก้เหงา
สติ๊กเกอร์คิขุรูปนี้ของเรา
ขอให้ลอกมันติดไว้ที่หัวใจดวงเก่า
....นะเพื่อนนะ....