ค้นหาข้อมูล คลิก!วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
ว่าด้วยความรัก
เครื่องดนตรีจะไม่มีวันเปล่งเสียง
หากไม่มีคนเล่น
ต้นไม้จะไม่เจิรญเติบโต
หากปราศจากคนรดน้ำพรวนดิน
ความรักนั้น...ต้องมอบมันให้แก่ใครสักคน
และไม่ว่าคนผู้นั้นจะเป็นใครก็ตาม
ความรู้สึกดีๆย่อมมีให้กัน
เพราะว่าความรักมีค่าเกินกว่า...
ที่จะได้รับการประนามหยามเหยียด
...
ไม่ว่าจะต่ำต้อยหรือสูงส่งเพียงใด.
ความรักแม้ไม่ได้รับการนมัสการ
แต่ก็ได้ถูกขนานนามไว้ในพระคัมภีร์
ความรักทางผ่านของพระเจ้าสู่มวลมนุษย์
ความรักทรงอนุภาพ
และมีความหมายอยู่ในตัวเอง
โอ้ความรัก...ใครบ้างเล่าห้ามได้
เมื่อหัวใจบงการจะปวดร้าวสักเพียงใด
เจ็บช้ำสักแค่ไหนก็ยังคงดิ้นรนไขว่คว้า.
เมื่อดวงใจมีรักจึงได้รู้ว่า...
ชีวิตมีบางสิ่งบางอย่างที่ขาดหาย
บางสิ่งบางอย่าที่รอให้เติมเต็ม
และถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ชีวิตทั้งชีวิต
แต่มันก็ได้ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิต
ทำให้ชีวิตมีคุณค่ามากกว่าการหายใจเพื่ออยู่รอดไปวันๆหนึ่ง
และครั้งแล้ว
ครั้งเล่าที่ความรักถูกเหยียบย่ำ
ถูกลบหลู่ดูหมิ่น
...มนต์รักก็ไม่เคยเสื่อมสิ้น.
แค่ยอมที่จะตรอมตรม
ยอมที่จะสูญเสีย
ยอมที่จะมีชีวิตอยู่
แค่นั้นเอง...
ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่านั้นอีกแล้ว
ถ้าเพื่อคนผู้เป็นที่รัก
ความรักศักดิ์สิทธิ์ สวยงาม
ถ้าปราศจากกฎเกณฑ์และทิฐิ
...และเพราะว่าจิตวิญญาณแข็งขืนไม่ยอมคุกเข่า
หัวใจจึงถูกเชือดเฉือน
ครั้งแล้วครั้งเล่า.
มีพบ...มีพลัดพราก
บางครั้งโหยหา...บางครั้งลืมเลือน
วันหนึ่งเคยเรืองรุ่ง...อีกวันหนึ่งก็กลับสูญสลาย
ความรักเป็นเช่นนี้...หรือมิใช่
หัวใจต่างหากที่ต้องยอมรับความเป็นไป
มิใช่ดื้อดึงหรือจมอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ
จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ความรักย่อมมีเส้นทางของมันเอง.
การที่จะบอกรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องที่น่าอับอายเลย
และก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมานั่งเสียใจ
คำรักที่ไม่ได้เอื้อนเอ่ยออกไปต่างหากนั่นเล่า
ที่หมายถึงน้ำตาของใครบางคนกำลังหลั่งริน
จนในเวลาซึ่งแม้จะพร่ำพูดสักพันครั้งก็สายเกินไป
...ฉันรักเธอ สามคำสั้นๆ
มันไม่ได้ยากไปกว่าคำอื่นใด.
การพลัดพราก
ไม่ว่าจะจากไปหรือตายจาก
รสชาติก็มิได้แตกต่างกันเลย
ในขณะที่การจากกันเป็นเรื่องแสนเศร้า
หากแต่ว่าถ้ามีความทรงจำที่ดีร่วมกันแล้ว
ในความเศร้าก็จะยังคงมีความงดงามซ่อนอยู่
ไว้ให้เราได้คิดถึงกันอย่างเป็นสุข
