วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
ขุนช้าง-ขุนแผน
ฉบับร้อยแก้ว
ขุนแผนติดคุก
ฝ่ายสมเด็จพระพันวษาได้ฟังก็พิโรธ แล้วด่าว่าขุนแผน แล้วว่าถ้าตั้งใจรับราชการแล้ว อย่าว่าแต่นางลาวทอง แม้ขุนแผนจะขออีกสองสามคนก็จะให้ หรือเห็นว่าไม่ลงโทษแล้วทำกำเริบ แล้วพระพันวษาก็รับสั่งให้ตำรวจนำตัวไปขังคุก จมื่นศรีรับคำสั่งแล้วก็ตกใจ รีบออกไปบอกขุนแผนแล้วว่าเตือนแล้วไม่ยอมฟัง "เฮ้ยเอาตัวมันไปส่งไว้คุก ประทุกห้าประการหมดอย่าลดให้ เชื่อมหัวตะปูซ้ำให้หนำใจ....." ฝ่ายพวกตำรวจวังก็พาตัวขุนแผนไปขังคุกใส่ขื่อคาโซ่ตรวน
ส่วนจมื่นศรีก็รับไปบอกนางวันทองกับนางแก้วกิริยา เมื่อนางทั้งสองได้ฟังก็ตกใจ แล้วคิดว่าตั้งแต่นางลาวทองมาอยู่ ชีวิตของขุนแผนก็ไม่เคยเป็นสุข มีแต่เรื่องราว เมื่อไรขุนแผนจึงจะตัดใจจากนางลาวทอง แล้วทั้งสองก็เข้าไปที่คุกเพื่อเยี่ยมขุนแผนแล้วว่า เรื่องนี้ทำไมจึงไม่ยอมปรึกษา อาจเป็นเพราะคราวเคราะห์จึงทำให้ขุนแผนติดใจจนหุนหันไปเช่นนี้ ขุนแผนเห็นนางทั้งสอง ก็รู้สึกเสียใจมาก แล้วว่าคงเป็นคราวเคราะห์ ที่ทำให้ตนคิดผิดถึงติดขื่อคา แม้ว่าจะหนีจากเครื่องพันธนาการได้ แต่จะถูกดูหมิ่นศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย
"
เวรกรรมทำไว้ฉันใดเลย
ไม่มีเงยหน้าเทียมกับเขาได้
ไหนจะท้องไหนจะทุกข์ระทมใจ
ผู้คนข้าไทที่ไหนมี
จะส่งข้าวเช้าเย็นก็แสนยาก
จะออกปากพึ่งใครที่ไหนนี่
ถึงท้องไส้ก็จะมาตั้งตาปี
กลัวแต่ที่จะคลอดซึ่งลูกยา...."
"
อันเครื่องพันธนาที่จำจอง
อีกสักสองเท่านี้ก็หนีได้
จะเสียสัตย์ขัดสนจึงจนใจ
หนีไปใครจะนับว่าเป็นชาย
"
เมื่อใดนางวันทองคลอดลูก ก็ให้นางแก้วกิริยาไปดูแลเป็นเพื่อน แล้วขอให้ทั้งนางวันทองและนางแก้วกิริยา ฝากเนื้อฝากตัวกับจมื่นศรีไว้ให้ดี