ค้นหาข้อมูล คลิก!มิลาเรปะ
ข้อตักเตือนสำหรับท่าน ดอจี วอนชู
ขอน้อมคารวะแด่คณาจารย์ทั้งปวง
ครั้งหนึ่งที่ท้องถ้ำ ดูเจน ในเมือง ดินม่าดริน ท่านมิลาเรปะได้เทศนาอบรมสั่งสอนบรรดาสานุศิษย์และสาธุชนทั้งหลาย ทั้งยังจัดให้มีการฝึกปฏิบัติบำเพ็ญสมาธิภาวนาด้วย ปรากฏว่าผู้ปฏิบัติส่วนมากได้รับประสบการณ์ที่ดีท่ามกลางบรรดาสานุศิษย์ที่มาประชุมฟังธรรม ชายหนุ่ม ดอกอม ผู้ซึ่งแรกเริ่มได้รับประสบการณ์ในการปฏิบัติธรรมได้กล่าวขึ้นว่า ท่านอาจารย์ เมื่อกระผมระลึกถึงความน่าสะพรึง กลัวแห่งสังสารวัฏ และมีจิตน้อมไปสู่สภาพยิ่งกว่าสุขแห่งการสละปล่อยวาง กระผมก็ไม่สามารถนั่งลงอย่างเกียจคร้านได้แม้เพียงชั่วขณะเดียว ขอได้โปรดกรุณารับกระผมไว้เป็นเด็กรับใช้ด้วยเถิด กระผมจะได้พากเพียรอุตสาหะพยายามปฏิบัติบำเพ็ญทั้งกลางวันและกลางคืนทีเดียว เมื่อกระผมได้ระลึกถึงอริยทรัพย์ของท่านอาจารย์ โลกียทรัพย์ทั้งมวลก็หมดความหมายลงโดยสิ้นเชิง ขอท่านอาจารย์ได้เริ่มแสดงธรรมเถิด
คำสั่งสอนของอาตมา ก็คือคำสั่งสอนเดียวกันกับท่านมหาสมณะ ดอจี ชาง
ผู้เป็นองค์พระพุทธเจ้าวัชระธารา
หลวงปู่ผู้ทรงมหิทธานุภาพของอาตมาคือท่านทิโลปะ
มหาบัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่ของอาตมาคือท่านนาโรปะ
บิดาผู้ให้กำเนิดชีวิตทางธรรมแก่อาตมาคือท่าน มาระปะ ผู้ถ่ายทอดพระธรรม
อาตมาคือสมณะมิลาเรปะ
วิสุทธิบุคคลทั้งมวลนี้เป็นผู้แจกแจงคำสอนอันลึกซึ้ง
และเป็นผู้ประดิษฐานอาตมาสู่ภูมิธรรมเบื้องสูง
ณ บัดนี้จงได้สดับธรรมคีตาจากอาตมาถึงสิ่งหลอกลวงหกประการ
โบสถ์วิหารอันโอ่อ่าวิจิตรพิสดารนั้น ไม่ได้แตกต่างอะไรกับโรงไม้
ที่ใช้เก็บรวบรวมบรรดาไม้ลอยน้ำที่กลวงเป็นโพลง
แม้ว่านักบวชเหล่านั้นจะได้ปฏิญานโอ้อวดถึงความหยั่งรู้และบริสุทธิ์ในชีวิตสมณะ
มันก็เป็นเพียงมารยาสาไถยที่หลอกลวงผู้คน
อาตมาย่อมไม่ปรารถนาที่จะสมาคมกับญาติธรรมเช่นนี้
อาตมาผู้ซึ่งเต็มไปด้วยความอิสรเสรีแห่งดวงใจ
ย่อมหนีห่างจากการนินทาว่าร้ายและเสียงพร่ำบ่นทั้งมวล
เมื่อเตโชธาตุถูกปลุกเร้าขึ้นในภายใน บรรดาเสื้อขนสัตว์ก็หมดความหมาย
ภาระต่างๆที่ร้อยรัดผู้คนย่อมเป็นสิ่งไม่พึงปรารถนา
งานจำเจในบ้าน ล้วนเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายสำหรับอาตมา
เมื่อโทสะจริตถูกปลุกเร้าขึ้นมาครอบงำผู้คน โภคทรัพย์และการครอบครองทั้งมวลก็ไร้ประโยชน์
อาตมาย่อมไม่ใส่ใจกับการสะสมวัตถุปัจจัย เพื่อความร่ำรวยมั่งคั่ง
เมื่อความพากเพียรอุตสาหะได้งอกงามขึ้นในภายใน
บรรดาลูกๆและสานุศิษย์ทั้งหลาย ก็หมดความสำคัญ
อาตมาย่อมไม่ต้องการผู้มาเยี่ยมเยียน เพราะล้วนเป็นไปเพื่อรบกวนการปฏิบัติบำเพ็ญ
เมื่อคำสอนอันลึกซึ้ง ถูกนำไปปฏิบัติจริงๆ ปริยัติธรรมทั้งปวงก็หมดความหมาย
ความรอบรู้ทางปริยัติที่ไม่มีการปฏิบัตินั้น
ย่อมเพียงแต่ปลุกเร้าให้บังเกิดความหยิ่งผยองลำพองตนขึ้นในภายใน
ด้วยเหตุนี้อาตมาจึงไม่นิยมการศึกษาด้วยตำรับตำราใดๆ
นี้คือธรรมคีตาแห่งสิ่งหลอกลวงหกประการ
ซึ่งท่านทั้งหลายจักต้องนำไปพิจารณาและระลึกถึงข้อชี้นำของอาตมา
เพื่อเตือนตนอยู่โดยสม่ำเสมอ
ลูกศิษย์หนุ่มกล่าวขึ้นว่า โศลกบทนี้ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ เพื่อเห็นแก่สรรพชีวิตผู้โง่เขลาเหมือนพวกเรา กระผมขออาราธนาให้พระคุณเจ้าแสดงธรรมคีตาถึงกุศลและบารมีทั้งหกของท่านด้วยครับ ท่านมีลาเรปะได้แสดงบทโศลกว่า
แม้ว่าอาตมาจะไม่นิยมการโอ้อวด แต่เพื่อเป็นการสรรเสริญคุณอันยิ่งใหญ่ของพระธรรม
อาตมาจะได้กล่าวถึง ความยิ่งใหญ่หกประการ
ยิ่งใหญ่หนักหนาคือพระเมตตาคุณอันไม่มีประมาณ ของบรรดาคณาจารย์
และองค์สัมมาสัมพุทธเจ้า
ยิ่งใหญ่หนักหนาคือความกรุณาของบรรดาปวงเทพเจ้า
ยิ่งใหญ่หนักหนาคือพลังอำนาจของบรรดาผู้ที่ปกปักษ์รักษาพระธรรม
ยิ่งใหญ่หนักหนาคือศาสนธรรมคำสอนที่เป็นเสียงกระซิบอยู่ในภายใน
ยิ่งใหญ่หนักหนาคือความวิริยะอุตสาหะของ มิลาเรปะ
และท้ายที่สุด ยิ่งใหญ่หนักหนาคือความจงรักภักดีของบรรดาสานุศิษย์
สำหรับความปรีดาปราโมทย์ทั้งหกประการนั้นได้แก่
การพำนักอาศัยอยู่ในดินแดนที่ปราศจากผู้คน
การระลึกถึงคำแนะนำของท่านอาจารย์
การนั่งอยู่บนอาสนะที่รองนั่งของอาตมา
การหลีกเร้นอยู่ในท้องถ้ำที่เงียบสงบ
การผจญกับความหนาวเย็นและความอดอยากได้โดยไม่มีทุกขเวทนา
การรู้จักบำเพ็ญฌานเพื่อให้มีพลานามัยอันสมบูรณ์อยู่เสมอ
การประชุมกันหกอย่างได้แก่
การมาเยือนของสาธุชนในเวลากลางวัน ณ สถานที่แห่งนี้
การมาเยือนของบรรดาเทพธิดา ในยามราตรี
เครื่องอุปโภคบริโภคถูกนำมาในเวลารุ่งอรุณ
กงล้อแห่งธรรมจักรหมุนดำเนินไปตลอดเวลาในจิตวิญญาณของอาตมา
โลกภายนอก, และธรรมชาติของดวงจิตในภายใน ประชุมกันเป็นเอกสภาวะเดียว
อาตมาเฝ้ารักษาอยู่หกอย่าง ได้แก่
อาตมาเฝ้ารักษาโพธิจิตในมณฑลรักม่า
อาตมาเฝ้ารักษานกอินทรีย์ในหุบเขาอัญมณีแดง
อาตมาเฝ้ารักษาท้องฟ้าบนยอดภูผาแดง
อาตมาเฝ้ารักษาสิงโต ในถ้ำเสือ ที่ย่านมอน
อาตมาเฝ้ารักษาพืชสมุนไพรของถ้ำอัญมณี กาดายา
อาตมาเฝ้ารักษาดุลยภาพที่ภูเขาศิลาขาว ฟันอาชา
ความงดงามหกอย่างของภิกษุ มิลา ได้แก่
ทัศนียภาพแห่งความวิมุติหลุดพ้น
การบำเพ็ญโยคะตามแบบฉบับของท่าน นาโรปะ
การปฏิบัติบำเพ็ญในส่วนที่ลึกซึ้งอย่างชำนาญ
การบรรลุถึงกายทั้งสามแห่งพุทธะ
ความเมตตากรุณาแห่งบรรดานักบุญ กายูบา
ข้อชี้แนะอันเต็มไปด้วยแก่นสารสาระของ มิลาเรปะ
ท่านสาธุชนทั้งหลาย ปุถุชนที่มืดบอดนั้นมีมากมายนัก ผู้ปฏิบัติธรรมมีเพียงจำนวนน้อย
ความทุกข์ทรมานทั้งปวง คือการชำระรอยแค้นของวิบากผลแห่งอกุศลกรรม
ความสุขทั้งปวง คือของกำนัลจากกุศลกรรม
ความทุกข์หรือสุขย่อมเกิดจากการกระทำของตัวท่านเองโดยแท้
ณ บัดนี้ ขอให้เราอธิษฐานว่าจะได้กลับมาพบกัน อย่างสม่ำเสมอ ในอนาคตกาล
บรรดาสานุศิษย์และญาติโยมทั้งหลาย ต่างพากันร่าเริง และแยกย้ายกันกลับที่พำนักของตน เมื่อฟังท่านมิลาเรปะแสดงบทโศลกจบลง ส่วนชายหนุ่มกลายเป็นลูกศิษย์ของท่านมิลาเรปะ ต่อมาภายหลัง เขาถูกนับว่าเป็นหนึ่งในลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดท่านมิลาเรปะ เป็นที่รู้จักกันในนาม ดอกอม เรปะ ดอจี วอนชู
นี้คือ ตำนานเรื่องราวของ เรปะ ดอจี วอนชู
เกี่ยวกับท่านมิลาเรปะ
ตำนานแห่งหุบเขาอัญมณีแดง
การจาริกธุดงค์สู่ ลาชิ
ธรรมลีลาแห่งเทศกาลหิมะโปรย
วิวาทะกับเจ้าแม่ผู้ชาญฉลาด
มณฑล รักม่า
วิหารเทียมฟ้า จันแพน
ธรรมปิติของสมณะ
ท่านมิลาเรปะ กับนกพิราบ
หุบเขา วัชชระ สีเทา
ภิกษุ เรชุงปะ
ข้อตักเตือนถึงโอกาสที่หาได้ยากในการปฏิบัติธรรม
การค้นหาธรรมชาติแห่งจิตของชายเลี้ยงแกะ
ธรรมคีตาแห่งความตระหนักชัด
การมุ่งสู่โพธิญาณของสตรีเพศ ธรรมคีตา ณ ที่พักผู้เดินทาง
พาลชนที่กลายเป็นสาวก
การพบกันที่สายธารสีเงินยวง
นิมิตหมายแห่งพระธรรมจากไม้เท้า
ข้อชี้นำยี่สิบเอ็ดประการ
ภิกษุ กาชอนเรปะ
คำตักเตือนสำหรับท่าน ธัมมะวอนชู
การแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ ณ ภูเขาหิมะดีซี
การบรรลุธรรมจักษุของท่าน เรชุงปะ
การกลับใจของชาวลัทธิ บอน ผู้กำลังจะตาย
แสดงธรรมกับหญิงสาวผู้ชาญฉลาด
นายพรานกับกวาง
พระราชาแห่ง เนปาล
เผชิญเจ้าแม่ ทเซรินมา
การกลับใจของเจ้าแม่ ทะเซรินมา
ข้อแนะนำเกี่ยวกับภาวะ สัมภเวสี
ทะเซรินมา กับการปฏิบัติสุญญตาธรรม
ข้อตักเตือนสำหรับท่าน ดอจี วอนชู
การพบกับท่าน ธรรมโพธิ
เผชิญนักปริยัติ
เยือนอินเดียครั้งที่สามของท่าน เรชุงปะ
ความตระหนักชัดของท่าน เมกอมเรปะ
สาลีอุยกับพระธรรม
เขาของตัวจามรี
การสำนึกผิดของ เรชุงปะ
ความที่ยิ่งกว่าสุข
ศิษย์เอก กัมโบปะ
นักปริยัติผู้กลับใจ
ธรรมปราโมทย์
แสดงอภิญญาจูงใจคน
รวมโศลกธรรมสั้นๆ
ธรรมเทศนาที่ภูผา บอนโบ้
แรงบันดาลใจ
ชินดอโมและเลซีบุม
แกะที่กำลังจะตาย ธรรมคีตาแห่งการดื่ม
แด่ เรชุงปะ ด้วยเมตตา
เรชุงปะ สู่เมือง วู
พบท่าน ธัมปาสันจี
มิติแห่งสวรรค์
คำพยากรณ์แห่งเทพธิดา
คำตักเตือนคุณหมอ ยางงี
การจากไปของ เรชุงปะ
เรื่องราวของ ดราชิเซ
กัลยาณมิตร
ประจักษ์พยานแห่งการบรรลุธรรม
ปัจฉิมโอวาท
