ค้นหาข้อมูล คลิก!มิลาเรปะ
ประจักษ์พยานแห่งการบรรลุธรรม
ขอน้อมคารวะต่อคณาจารย์ทั้งปวง
ในสมัยหนึ่ง ขณะที่ท่านมิลาเรปะพำนักอยู่ที่ วิหารเทียมฟ้าแห่งยอดภูผาแดง เจ้าของแกะหลายคน เดินทางจากเมืองดริน มากราบนมัสการท่าน และขอให้ท่านช่วยพัฒนาจิตวิญญาณให้ ท่านมิลาเรปะได้แสดงบทโศลกว่า
จงฟังอาตมา คุณโยมและเพื่อนๆทั้งหลาย
การกระทำที่ไร้สาระ, การมีมารยาสาไถย, และการพูดที่เปล่าดาย
ทั้งสามสิ่งนี้เป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์ ซึ่งอาตมาได้สละปล่อยวางมา
มันเป็นการดีสำหรับพวกเธอ ที่จะได้กระทำเช่นเดียวกัน
สถานที่โอ่อ่า, ผู้คนที่ชอบการวิวาท, และการหล่อเลี้ยงความฉ้อฉล
ทั้งสามสิ่งนี้เป็นศัตรูต่อพระธรรม ซึ่งอาตมาได้สละปล่อยวางมา
มันเป็นการดีสำหรับพวกเธอ ที่จะได้กระทำเช่นเดียวกัน
คุรุที่รู้น้อย, สานุศิษย์ที่ไร้ศรัทธา, และญาติธรรมที่ไม่สำรวมอินทรีย์
ทั้งสามสิ่งนี้เป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์ ซึ่งอาตมาได้สละปล่อยวางมา
มันเป็นการดีสำหรับพวกเธอ ที่จะได้กระทำเช่นเดียวกัน
ภรรยาขี้บ่น, ลูกที่ต้องเฆี่ยนตี, และคนรับใช้ที่หยิ่งยะโส
ทั้งสามสิ่งนี้เป็นอุปสรรคในการปฏิบัติธรรม ซึ่งอาตมาได้สละปล่อยวางมา
มันเป็นการดีสำหรับพวกเธอ ที่จะได้กระทำเช่นเดียวกัน
ในสมัยอื่น บนยอดหน้าผาสูง ท่านมิลาเรปะถูกพายุพัดไปกระแทกกับต้นไม้ล้มลง สานุศิษย์ตื่นตระหนกว่าท่านจะต้องบาดเจ็บสาหัส แต่ปรากฏว่าท่านไม่เป็นอะไรเลย และกล่าวว่า
พายุรุนแรงพัดตกจากหน้าผา อาตมากระแทกเข้ากับต้นไม้อย่างทารุณ
ความเจ็บปวดเกินกว่าที่จะทนทานได้ แต่บรรดาเทพธิดาช่วยกันเยียวยาอาตมา
อีกครั้งหนึ่ง ท่านมิลาเรปะตกจากหน้าผา สานุศิษย์พวกที่เห็นเหตุการณ์ พากันวิ่งกรูไปยังจุดที่เกิดเหตุ แต่เมื่อไปถึง ปรากฏว่าท่านนั่งหัวเราะอย่างเริงร่า เมื่อพวกเขาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ท่านตอบว่า
สยายปีกทั้งคู่ของพญาอินทรีย์แห่งความไม่เป็นของคู่
อาตมาบินไปสู่ยอดของภูผาแดง
การตกล่วง ก็คือการตกลงสู่ก้นบึ้งนรกอเวจี
การเล่น ก็คือการเล่นตลกกับบรรดาสานุศิษย์
การอิสระหลุดพ้น ก็คือการอิสระหลุดพ้นทั้งจากสังสารสัฏและพระนิพพาน
การได้รับ ก็คือการได้รับสภาพที่ยิ่งกว่าสุขแห่งสุญตาธรรมอันว่างเปล่าจากตัวตน
อีกครั้งหนึ่ง ท่านมิลาเรปะกำลังนั่งที่ขอบหน้าผา เด็กผู้หญิงผ่านมาเห็นเข้า เธอร้องตะโกนว่า อย่านั่งที่นั่น อย่านั่งที่นั่น มันอันตรายมาก ท่านมิลาเรปะยังคงนั่งเฉยโดยไม่สนใจคำเตือน ทันใดนั้น พื้นดินบริเวณที่ท่านนั่ง ก็ม้วนตัวลง ก้อนดินขนาดใหญ่ทำท่าจะตกลงไป ท่านมิลาเรปะเหาะหนีไปด้วยพลังอำนาจของท่าน สานุศิษย์ที่วิ่งมาดูด้วยความตกใจ แต่กลับเห็นท่านนั่งอยู่อย่างปรกติ และท่านได้กล่าวว่า
เรือนกายนี้เหมือนดอกไม้
พวกปีศาจพยายามจะเด็ดมัน แต่บรรดาเทพธิดาพยุงไว้ได้อย่างปลอดภัย
ไม่มีปีศาจตนใดพยายามที่จะกระทำอีกแล้ว
เมื่อสานุศิษย์ซักถามท่านถึงความอยู่รอดปลอดภัยอันมหัศจรรย์ของท่าน ท่านมิลาเรปะตอบว่า เรือนกายของอาตมากลับกลายเป็นกายสายรุ้ง และปัญญาญาณของอาตมา ตระหนักชัดถึงสัจจะแห่งความไม่ดำรงอยู่จริง ดังนั้นอาตมาจึงไม่มีวันตาย เพราะว่าอาตมาปราบพิชิตตัณหาในโลกธรรมทั้งแปด พญามารทั้งสี่ จึงถูกทำให้อับอายและผิดหวัง โดยอาตมา สานุศิษย์ถามย้ำว่าท่านปราบพิชิตพญามารทั้งสี่ได้อย่างสิ้นเชิงแล้วหรือ ท่านมิลาเรปะยืนยัน และกล่าวว่า เธอจะว่าอย่างนั้นก็ได้ หลังจากนี้ไปสิบสามรุ่น บรรดาผู้ที่เดินตามสายเผยแพร่ศาสนธรรมของอาตมา จะพ้นจากอันตราย ของพญามารทั้งสี่
วันหนึ่ง มีนักบวชตันตริกจาก วู มาเยี่ยมท่าน ซีวานเรปะถามนักบวชรูปนั้นว่า ผู้ที่บรรลุถึงบรมธรรมใน วู เป็นแบบไหน? นักบวชตอบว่า เรามีผู้สำเร็จที่อมนุษย์คอยรับใช้และถวายอาหาร ท่านมิลาเรปะออกความเห็นว่า เท่านี้ไม่นับว่าสำเร็จ ตามมาตรฐานของอาตมา ซีวานเรปะถามท่านมิลาเรปะว่า ท่านอาจารย์มีอมนุษย์มารับใช้และถวายอาหาร หรือเปล่าครับ? ท่านมิลาเรปะตอบว่า
อนันตภาวะ คือคลังสมบัติจากสรวงสวรรค์
สมาธิคือบรรดาคนรับใช้
พวกเทพธิดาตระเตรียมอาหารและเครื่องดื่มสำหรับอาตมา
แต่ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่พยานหลักฐานว่าเป็นผู้บรรลุถึงบรมธรรม
นักบวชกล่าวว่า แต่ใน วู เรามีนักบวชผู้ซึ่งสามารถเห็นเทพผู้พิทักษ์ซึ่งเป็นสาวกของพระพุทธองค์ ท่านมิลาเรปะกล่าวบทโศลกว่า
แด่บุคคลผู้ซึ่งเห็นแจ้งต่อธรรมชาติของดวงจิต และสามารถขจัดม่านหมอกแห่งอวิชชาลงได้
บรรดาเทพธิดาจักปรากฏโฉมให้เห็น
ในอาณาจักรแห่งความจริงแท้ ไม่มีอะไรถูกเห็น
ปราศจากเจตนาต่อ การไม่กำหนดหมาย ในดวงจิตของบุคคล
พระธรรมจักสาดส่องขึ้นมาได้เอง นี้เป็นคำสอนแห่งเทพธิดา
คำสอนที่ล้ำลึกที่สุด ย่อมได้รับจากคุรุของบุคคลเท่านั้น
เขายังได้รับคำอวยพรให้สมปรารถนาในชีวิตอันยิ่งนี้ จากคุรุซึ่งเป็นผู้วิเศษสุดทั้งโลกและธรรม อีกด้วย
แม้แต่ทั้งหมดนี้ ก็ยังไม่ใช่พยานหลักฐานว่าเป็นผู้บรรลุถึงบรมธรรม
นักบวชได้ขอให้ท่านมิลาเรปะแสดงด้วยข้ออุปมา ท่านมิลาเรปะกล่าวบทโศลกว่า
อสังขตธรรมอันไร้เหตุปัจจัยปรุงแต่ง ย่อมไม่สามารถอธิบายด้วยข้ออุปมาหรือสัญลักษณ์ใดๆได้
แก่นสารของดวงจิตที่ไม่สามารถถูกทำให้ดับสูญได้นี้ มักถูกอธิบายถึงบ่อยๆโดยพวกคนโง่เง่าทั้งหลาย
ผู้ที่เข้าถึงความแจ่มแจ้งตระหนักชัดด้วยตนเองเท่านั้น
จึงหยั่งรู้ว่ามันได้อธิบายตัวมันเองอย่างสมบูรณ์แล้ว
ปราศจากการกำหนดหมายและผู้กำหนดหมาย
มันคืออาณาจักรที่อยู่เหนือถ้อยคำและการนึกคิดทั้งปวง
มหัศจรรย์ยิ่งนัก คือพรชัยจากบรรพชนที่สืบสานเผยแพร่ธรรมในสายของอาตมา
นักบวชตันตริกขอเป็นลูกศิษย์ท่านมิลาเรปะ และได้รับการอบรมสั่งสอนจนบรรลุธรรม
นี้คือตำนานเรื่องราวที่นักบวชตันตริก มาสัมภาษณ์ท่านมิลาเรปะ
เกี่ยวกับท่านมิลาเรปะ
ตำนานแห่งหุบเขาอัญมณีแดง
การจาริกธุดงค์สู่ ลาชิ
ธรรมลีลาแห่งเทศกาลหิมะโปรย
วิวาทะกับเจ้าแม่ผู้ชาญฉลาด
มณฑล รักม่า
วิหารเทียมฟ้า จันแพน
ธรรมปิติของสมณะ
ท่านมิลาเรปะ กับนกพิราบ
หุบเขา วัชชระ สีเทา
ภิกษุ เรชุงปะ
ข้อตักเตือนถึงโอกาสที่หาได้ยากในการปฏิบัติธรรม
การค้นหาธรรมชาติแห่งจิตของชายเลี้ยงแกะ
ธรรมคีตาแห่งความตระหนักชัด
การมุ่งสู่โพธิญาณของสตรีเพศ ธรรมคีตา ณ ที่พักผู้เดินทาง
พาลชนที่กลายเป็นสาวก
การพบกันที่สายธารสีเงินยวง
นิมิตหมายแห่งพระธรรมจากไม้เท้า
ข้อชี้นำยี่สิบเอ็ดประการ
ภิกษุ กาชอนเรปะ
คำตักเตือนสำหรับท่าน ธัมมะวอนชู
การแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ ณ ภูเขาหิมะดีซี
การบรรลุธรรมจักษุของท่าน เรชุงปะ
การกลับใจของชาวลัทธิ บอน ผู้กำลังจะตาย
แสดงธรรมกับหญิงสาวผู้ชาญฉลาด
นายพรานกับกวาง
พระราชาแห่ง เนปาล
เผชิญเจ้าแม่ ทเซรินมา
การกลับใจของเจ้าแม่ ทะเซรินมา
ข้อแนะนำเกี่ยวกับภาวะ สัมภเวสี
ทะเซรินมา กับการปฏิบัติสุญญตาธรรม
ข้อตักเตือนสำหรับท่าน ดอจี วอนชู
การพบกับท่าน ธรรมโพธิ
เผชิญนักปริยัติ
เยือนอินเดียครั้งที่สามของท่าน เรชุงปะ
ความตระหนักชัดของท่าน เมกอมเรปะ
สาลีอุยกับพระธรรม
เขาของตัวจามรี
การสำนึกผิดของ เรชุงปะ
ความที่ยิ่งกว่าสุข
ศิษย์เอก กัมโบปะ
นักปริยัติผู้กลับใจ
ธรรมปราโมทย์
แสดงอภิญญาจูงใจคน
รวมโศลกธรรมสั้นๆ
ธรรมเทศนาที่ภูผา บอนโบ้
แรงบันดาลใจ
ชินดอโมและเลซีบุม
แกะที่กำลังจะตาย ธรรมคีตาแห่งการดื่ม
แด่ เรชุงปะ ด้วยเมตตา
เรชุงปะ สู่เมือง วู
พบท่าน ธัมปาสันจี
มิติแห่งสวรรค์
คำพยากรณ์แห่งเทพธิดา
คำตักเตือนคุณหมอ ยางงี
การจากไปของ เรชุงปะ
เรื่องราวของ ดราชิเซ
กัลยาณมิตร
ประจักษ์พยานแห่งการบรรลุธรรม
ปัจฉิมโอวาท
