ค้นหาข้อมูล คลิก!วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)
ลิลิต
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73
กำสรด
โคลง 2
300 ลูกตายก็ตายแล้ว เจ็บ บ เห็นหน้าแก้ว
เกิดเกล้ากูมา ฯ
301 น้ำตาไหลหลั่งไห้ เปนเลือกตกอกไหม้
ออกท้าวฤๅเห็น ลูกเอย ฯ
302 ลางเข็ญเห็นแห่งน้ำ อกลูกเพี้ยงผกขว้ำ
ออกท้าวใจบุญ ลูกเอย ฯ
303 เปนขุนยศยิ่งฟ้า ฤๅบาปจำหว้ายหล้า
หล่มหล้มตนเดียว ฯ
304 จะเหลียวเหลียวบได้ เหยียบแผ่นดินผิดไส้
อยู่เต็มบาทา พระเอย ฯ
โคลง 4
305 เคยเปนจอมโลกเจ้า ไอศวรรย์
ร้อยเอ็ดเมืองราชคัล คั่งเฝ้า
มาตกถึงกลางอรร- ณพแต่ เดียวนา
เยียว บ เห็นหน้าเจ้า ลูกแล้ บ เห็น ลูกเลย ฯ
ร่าย
306 ท้าว ธ เปนทุกข์เท่าฟ้า คิดหยั่งหน้าหยั่งหลัง ระวังองค์ บพิตร ปิด บ ให้คนเห็น เปนทุกข์ดุจเริงรื่น แสร้่งทำชื่น เผยม่าน เรียกชาวด่านริปอง สูนำสองพี่เลี้ยง เพี้ยงหฤทัยไปดู ที่ควรกูจะหยุดยั้ง ที่จะกั้งจะปิด ให้จงชิดจงชอบ ที่จะลอบจะเล็ด จงเปนเขบ็จเปนกล ที่สถลมารคจงถ่อง ท่องทางคดจงซื่อ ท่องทั้งชื่อดำบล ที่จะชุมพลช้างม้า ดู ทั้งหน้าทั้งหลัง ระวังทั้งใกล้และไกล ตาไปใจส่องแล้ สองพี่ พิศจงแท้ ถี่ถ้วนเขบ็จการ ฯ
