ค้นหาข้อมูล คลิก!วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)
ลิลิต
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73
นางพี่เลี้ยงไปดูลาดเลาที่สวนหลวง
ร่าย
388 ข้ากระไดกระแหน่ แต่งแง่แผ่ตนท่า สองพระธิดา จอมราช ขึ้นช้างคลาดไคลคลา ส่วนพระราชาครั้นเช้า สั่งผู้
เฝ้าสวนศรี แม้มีผู้มาถามหาว่าใคร มาอาไศรยสูจงบอก ชาย ชาวนอกสองคน พราหมณ์ตนหนึ่งเปนสาม ตามกันมาคะคลอน มาขอนอนยังรุ่ง มุ่งเมิลสวนไม้ไหล้ ถอนใจใหญ่โหยหา ครั้น เช้าลาคลาไคล พึ่งออกไปเมื่อกี้ ครั้นสั่งแล้วดั่งนี้ ท่านท้าว
เสด็จไป ฯ
ร่าย
389 สองนายระไวระวัง เหลียวหลังเห็นสองนาง ไต่ทาง ตามกันมา ปลงคชาสู่อุทยาน มินานถามผู้เฝ้า มีผู้เข้ามาฤๅ เขาบอกไปคือ ธ สั่ง สองนางชั่งใจดู สูเห็นสูมากล่าว เถ้าฤๅ บ่าวปูนใด โฉมปานใครสูว่า เขาว่าอย่าเทียมเทียบ ฉิว่าเทพ สิเปรียบไป่ปาน หนุ่มสคราญงามนัก น่าใคร่รักแห่งพราหมณ์ ผู้มาตามทั้งสอง โอ้อย่าปองบมิปูน สองฟังฉูนใจเคียด หึน่า เกลียดใจรา มาแต่งแง่ให้ช้า ผิว่าแว่นเร็วอ้า บร้างได้กินใจ หนึ่งเลย ฯ
โคลง 2
390 สองเจ็บใจละห้อย เอะอาตมมาช้าหน้อย
หนึ่งให้เสียใจ บารนี ฯ
391 เยียฉันใดกูจักได้ เห็นเล่านาให้ให้
ลาภแล้สองรา ฯ
392 บุญมีมาอย่าช้า ใช่อื่นเลยเจ้าหล้า
กับพี่เลี้ยงทั้งสอง ฯ
393 มองหนหาตาแห้ง เห็นแต่ไกลกล้องแกล้ง
ไต่เต้าตามกัน ฯ
394 มาพลันแลดูนี้ สูบอกแก่ตูกี้
นี้ฤๅชาวเรา ฯ
395 เขาเห็นเขาว่าแท้ สองนายมาพู้นแหล้
เพื่อนเจ้าชีพราหมณ์ แลนา ฯ
โคลง 3
396 สองนางงามแว่นไว ชายเข้าไปใกล้แล้ว
แสร้งใส่กลให้แคล้ว บ ให้เขาเห็น ฯ
