ค้นหาข้อมูล คลิก!วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)
ลิลิต
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73
ปริเวทนาการ
โคลง 4
638 แม่สงวนมาแต่ตั้ง มีครรภ์ลูกเอย
บเบกษาสักอัน หนึ่งน้อย
ถึงพระผ่านไอศวรรย์ เสวยราช แลพ่อ
รักลูกรักได้ร้อย ส่วนล้ำรักตัว ฯ
639 ใช่เปนไท้ท้าวแต่ พอดี ลูกเลย
เปนมกุฎกษัตรีย์ ผ่านเผ้า
ท้าวร้อยเอ็ดเมืองมี มาส่วน พระนา
ทูลบาทบงกชเจ้า แม่เที้ยรทุกวัน ฯ
640 เสวยสุขปราสาทเพี้ยง เมืองสวรรค์ ลูกเอย
เสด็จออกโรงกษัตริย์คัล คั่งเฝ้า
หัวเมืองหมื่นขุนพัน นายไพร่ พลนา
เฝ้าบาทบงกชเจ้า คู่ท้าวเมืองแมน ฯ
641 พิศช้างคือคู่ช้าง อมรินทร์ ลูกเอย
ม้าคู่อัศวทินกร หยาดฟ้า
รี้พลเพียบธรณิน มีมั่ง เกษมนา
เมืองบพิตรเจ้าหล้า แม่เพี้ยงเมืองสวรรค์ ฯ
ร่าย
642 กรรมใดดลออกไท้ ไห้รักราชเอารส กำสรดสั่น สรรพางค์ ออกนางพ่างจะพินาศ เอนดูราชเทพี ลักษณวดี ครั้นฟัง แล่นยังราชอยู่เกล้า อีกชาวเจ้าพระสนม เพื่อนภิรมย์
เจ้าหล้า ถ้วนหน้าหา บ มิอยู่ สู่สำนักท่านไท้ เห็น ธ ไห้ทูลถาม
ถ้อยความใด ธ พิลาป ครั้นฟังทาบตีอก สทก ผมเผ้าเกล้าทรสาย ทอดตนตายวายทรวง ให้ระลวงฦๅลั่น สนั่นทั่วทั้งเวียง ฟังเสียง
ไห้ดั่งจะหว่า ใจเมืองบ้าดั่งจะผก หัวอกเมืองดั่งจะพัง ทังแผ่นดิน
ทั่วหน้า ไห้ร่ำรักเจ้าหล้า พ่างเพี้ยงตัวตาย ฯ
โคลง 2
643 ไห้มิวายมิม้วย ประดุจจักตายด้วย
ท่านท้าวทุกคน ฯ
644 จึงมนตรีผู้เถ้า ดัดดำรงชาวเจ้า
อย่าไห้คิดความ ก่อนรา ฯ
645 แผ่นดินหวาม บ รู้ คิดจงหนักทุกผู้
อย่าได้ดูเบา ฯ
646 เอากันมากราบไหว้ แถลงถี่ถ้อยแด่ไท้
ธ ราชเจ้าตนฟัง ฯ
647 หนหลังเกรงแหล่งหล้า พระบาทคิดหนหน้า
อยู่เกล้าเสวยกรรม ฯ
648 คิดผิดแผกแผ่นขว้ำ ผีก็จักซ้ำด้ำ
แต่ถ้าผลักพลอย ฯ
649 คิดขอบรอยตอบถ้อย จงอย่ามีผิดน้อย
หนึ่งไส้เปนผล ฯ
650 ไว้บัดดลอยู่เกล้า คิดจงหนักพระเจ้า
แต่งหน้าหนุนหลัง ฯ
